10 φράσεις που πρέπει να λέμε καθημερινά σταπαιδιά μας
. «Σ΄ ευχαριστώ!»
Μοιάζει αυτονόητο, αλλά πόσο συχνά θυμόμαστε να ευχαριστήσουμε τα παιδιά μας
αναγνωρίζοντας την προσπάθειά τους να μας βοηθήσουν; « Σ’ ευχαριστώ που έστρωσες το
τραπέζι κι εγώ βρήκα το χρόνο να κόψω τη σαλάτα». Τέτοιες προτάσεις ισοδύναμες του
«μπράβο», μπορούν να ανεβάσουν ψηλά την αυτοπεποίθησή του αλλά και να καλλιεργήσουν
θετικά το κλίμα συνεργασίας μέσα στην οικογένεια
2. Για πες μου κι άλλο γι’ αυτό!
Είναι η φράση – κλειδί που ενθαρρύνει το παιδί να μιλήσει για όλα όσα νιώθει και να αρχίσει
να μας εκμυστηρεύεται ότι το απασχολεί. Στην πραγματικότητα δεν έχει τόσο σημασία τι θα
πει, όσο το να νιώσει άνετα να μας μιλήσει για την καθημερινότητά του. Και βέβαια να νιώσει
πως υπάρχει πάντα ένα «πρόθυμο» αυτί πάντα εκεί για να το ακούσει.
3. «Μπορείς να το κάνεις !»
Είναι μια έκφραση που ενθαρρύνει το παιδί να τολμήσει, να δοκιμάσει κάτι καινούργιο, να
κάνει ένα πρώτο βήμα, να επιμείνει απέναντι στη δυσκολία. Παράλληλα η συγκεκριμένη
έκφραση του δίνει τη σιγουριά πως εσείς θα είστε πάντα δίπλα του.
4. «Πώς μπορώ να βοηθήσω;»
Η προθυμία μας να βοηθήσουμε (προσοχή, απλώς να βοηθήσουμε όχι να κάνουμε τη δουλειά
για λογαριασμό του) προσφέρει το πολύτιμο συναίσθημα της υποστήριξης στο παιδί.
Για παράδειγμα μπορείτε να του πείτε: «νομίζω πως μπορείς να διαβάσεις και μόνο σου
την ιστορία, αλλά μήπως να σε βοηθούσα με κάποιες άγνωστες λέξεις;» Επίσης η συγκεκριμένη
φράση το βοηθάει να εξοικειωθεί με μια πιο γενναιόδωρη και ακομπλεξάριστη συμπεριφορά
που μπορεί να υιοθετήσει και το ίδιο απέναντι στους συνομηλίκους του.
5. «Ας βάλουμε όλοι ένα χεράκι να…..»
...συμμαζέψουμε το σπίτι, καθαρίσουμε το δωμάτιο, φυτέψουμε τον κήπο…κοκ. Για ένα
παιδί δεν είναι ποτέ νωρίς να μάθει να συνεργάζεται, ή να βοηθάει στις δουλειές του σπιτιού.
Οι κοινές οικογενειακές δραστηριότητες όχι μόνο ενισχύουν την δημιουργικότητά του, αλλά
του δημιουργούν και όμορφες οικογενειακές αναμνήσεις.
6. «Αγκαλιά;»Τα παιδιά χρειάζονται να τους λέμε ότι τα αγαπάμε, αλλά και να τους το δείχνουν. Η αγκαλιά
είναι ο πιο γλυκός , άμεσος και υπέροχος τρόπος για να δείξουμε την τρυφερότητα, την
υποστήριξη και την αγάπη μας. Βέβαια, όσο τα παιδιά μεγαλώνουν αλλάζει και ο τρόπος που
θέλουν να τους εκδηλώνουμε την τρυφερότητά μας: Άλλα μπορεί να επιμένουν σε μια
αγκαλιά «διαρκείας», άλλα προτιμούν ένα χάδι στην πλάτη, ένα φιλάκι στο μάγουλο ή μια
πιο σύντομη αγκαλιά.
7. «Παρακαλώ»
Μια διαχρονική και all time classic λέξη που δηλώνει ευγένεια. Αυτή η μαγική λέξη πάντα
λειτουργεί θετικά με τους ξένους, γιατί όχι και με το παιδί μας;
8. «Μπράβο, καλή δουλειά»
Η λεκτική επιβράβευση από έναν περήφανο γονιό δίνει φτερά στο παιδί για να επιστρατεύσει
τις δυνάμεις του και να ανοιχτεί σε νέα επιτεύγματα. Αυτό που θα πρέπει να προσέξετε, είναι
να είστε «σαφείς» με την επιβράβευση. Δηλαδή να λέμε το μπράβο όταν το νιώθουμε
πραγματικά και για μια συγκεκριμένη προσπάθεια ή συμπεριφορά. Αν το λέμε με ευκολία
για καθετί χάνει την αξία του.
9. Είναι ώρα για …
…ύπνο, μελέτη, ξεκούραση, να κλείσει η τηλεόραση... Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει ένα
σταθερό πλαίσιο μέσα στο οποίο τα παιδιά λειτουργούν. Αυτό το πρόγραμμα τους δίνει την
αίσθηση της σιγουριάς που κάθε παιδί χρειάζεται. ειδικά όταν τα παιδιά είναι ακόμα μικρά.
10. «Σ΄ αγαπώ»
Όλοι χρειαζόμαστε να ακούμε αυτές τις δυο λέξεις. Πόσο μάλλον τα παιδιά. Αυτές οι δύο λέξεις
θα χαρίσουν τη δύναμη που χρειάζονται για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες, αλλά θα
γεμίσει και την καρδιά τους με θετικά συναισθήματα.
Χορήγηση Πιστοποιητικών Υγείας από τις Μονάδες Υγείας του ΕΟΠΥΥ για την Εγγραφή των Μαθητών στην Α, Γ και Ε΄τάξη του Δημοτικού. Σύμφωνα με εγκύκλιο του Υπουργείου Υγείας προς τις Υγειονομικές Περιφέρειες της χώρας ,τα ασφαλισμένα παιδιά στον ΕΟΠΥΥ με τη φροντίδα των γονέων ή κηδεμόνων τους, μπορούν να προσέρχονται στους Ιατρούς των Μονάδων Υγείας (μέσω του συστήματος των τηλεφωνικών ραντεβού ή όπως άλλως έχει οριστεί η εξυπηρέτηση των ασφ/νων) και στους συμβεβλημένους ιατρούς με τον Οργανισμό (σύμφωνα με τους όρους και προϋποθέσεις της σύμβασής τους), για δωρεάν εξέταση, συμπλήρωση του Ατομικού Δελτίου Υγείας (Α.Δ.Υ.) και χορήγηση των αναγκαίων βεβαιώσεων υγείας που ζητούνται από τα σχολεία τους. Ενημερωτικά αναφέρουμε ότι: 1. Για την εγγραφή των μαθητών στην Α΄τάξη Δημοτικού, που γίνεται στο διάστημα από 1-20 Ιουνίου, απαιτούνται πιστοποιητικό οφθαλμολογικής, καρδιολογικής και οδοντολογικής εξέτασης. 2. Για τους μαθητές των τάξεων Α΄, Γ΄και Ε΄ απαιτείται το Ατομικό Δελτίο Υγείας (Α.Δ.Υ) το οποίο οφείλουν να καταθέτουν οι γονείς με την έναρξη της σχολικής χρονιάς και όχι αργότερα από την 11η Σεπτεμβρίου. Το ατομικό δελτίο του Μαθητή συμπληρώνεται από ιατρούς ειδικότητας Παιδιατρικής, Παθολογίας ή Γενικής Ιατρικής. Β. Σύμφωνα με τα Π.Δ. 200 & 201 «Οργάνωση και λειτουργία Νηπιαγωγείων και Δημοτικών Σχολείων» (ΦΕΚ 161/τευχ.Α/13.7.1998) άρθρα 7 και το Νόμο 3687 (ΦΕΚ159/τευχ. Α/1.8.2008) άρθρο 27, για την εγγραφή των μαθητών/τριών στο Νηπιαγωγείο και Α΄ Δημοτικού Σχολείου απαιτούνται: • Για τοΝηπιαγωγείο (νήπια & προνήπια) πιστοποιητικό οδοντολογικής εξέτασης. • Για την Α΄ τάξη του Δημοτικού Σχολείου πιστοποιητικό οφθαλμολογικής, καρδιολογικής και οδοντολογικής εξέτασης. Οι παραπάνω βεβαιώσεις Υγείας, των προς εγγραφή μαθητών/τριών, συμπληρώνονται από ιατρούς ειδικότητας Καρδιολογίας, Οφθαλμολογίας και Οδοντιατρικής. Το πένθος στα παιδιά
Η προσπάθεια να κατανοηθεί η έννοια του θανάτου αποτελεί μια δύσκολη πρόκληση για όλους τους ανθρώπους
και ίσως ακόμη περισσότερο για τα παιδιά.
Ένας σημαντικός λόγος για τη δυσκολία αυτή είναι ότι η έννοια του θανάτου δεν είναι μια απλή, μη περίπλοκη
έννοια. Περιλαμβάνει αρκετές διαστάσεις κάθε μία από τις οποίες αποτελεί κεντρικό στοιχείο σε αυτό που μας λένε τα παιδιά για το θάνατο. Οι διαστάσεις αυτές αφορούν στην έννοια της «καθολικότητας» του θανάτου, στο «αμετάκλητο», στην παύση των λειτουργιών, στην «αιτιότητα» του θανάτου του και στην κάποια μορφή συνέχισης της ζωής.
Οι παραπάνω διαστάσεις διαφοροποιούνται ανάλογα με την ηλικία και το αναπτυξιακό στάδιο του παιδιού.
Έτσι λοιπόν τα παιδιά νηπιακής ηλικίας, θεωρούν ότι ο θάνατος δεν είναι κάτι το οριστικό. Πιστεύουν ότι αυτός που πέθανε μπορεί να ξαναγυρίσει ή ότι εξακολουθεί να ζει, να σκέπτεται και να αισθάνεται εκεί που βρίσκεται. Τα παιδιά της σχολικής ηλικίας, κατανοούν ότι ο θάνατος είναι ένα μη αναστρέψιμο γεγονός, αλλά πιστεύουν ότι συμβαίνει μόνο στους άλλους. Η ωριμότητα του παιδιού, η προσωπικότητά του, καθώς και οι προσωπικές του εμπειρίες σε σχέση με το θάνατο επηρεάζουν την κατανόηση της έννοιας του θανάτου.
Τα παιδιά θρηνούν με διαφορετικό τρόπο από τους ενήλικες. Συνήθως θρηνούν κατά διαστήματα. Τη μια
στιγμή μπορεί να είναι θλιμμένα και την άλλη να παίζουν ή να γελούν. Αυτό δε σημαίνει ότι έχουν ξεπεράσει τη θλίψη τους. Εκφράζουν το θρήνο τους με έργα και σπανιότερα με λόγια. Ο θρήνος τους φαίνεται μέσα από το παιχνίδι, τις ζωγραφιές τους κ.α.
Οι αντιδράσεις των παιδιών όταν θρηνούν μπορεί να εκδηλωθούν με:
• ξεσπάσματα θυμού, φοβίες,
• αλλαγές στις συνήθειες του ύπνου και του φαγητού,
• αλλαγές στη συμπεριφορά,
• εκδήλωση συμπεριφορών προηγούμενων σταδίων ανάπτυξης (νυχτερινή ενούρηση),
• ενοχής για το θάνατο του αγαπημένου προσώπου και συνεχείς σκέψεις για το θάνατο,
• σωματικά συμπτώματα (πονοκέφαλοι, στομαχικές διαταραχές κ.α.).
Συμβουλές προς τους γονείς:
•Ενημερώστε το παιδί για το γεγονός του θανάτου έγκαιρα αξιόπιστα και με απλά λόγια. Εξηγείστε στο
παιδί τι συνέβη προσαρμόζοντας το λεξιλόγιο σας στο επίπεδο κατανόησης του παιδιού, ακούγοντας το προσεκτικά και απαντώντας στις ερωτήσεις του με σαφήνεια.
• Ενθαρρύνετε το παιδί να εκφράσει τα συναισθήματά του, δείχνοντας κατανόηση, μοιράζοντας τα
συναισθήματα σας μαζί του και τονίζοντάς του ότι το αγαπάτε. Ωστόσο, σεβαστείτε και τη σιωπή του όταν αυτό επιλέγει να μη μιλήσει.
• Διευκολύνετέ το να διατηρήσει την ανάμνηση, επιτρέποντας του αν θέλει να συμμετέχει στις εκδηλώσεις
πένθους ή στις επετείους θανάτου.
• Ενισχύστε τη συμμετοχή του στο οικογενειακό πένθος.
• Εξασφαλίστε τη συνέχεια και τη σταθερότητα στη ζωή του, διατηρώντας όσο μπορείτε τις συνθήκες ζωής
και το περιβάλλον σταθερά καθώς και τους κανόνες πειθαρχίας και συμπεριφοράς.
• Παρέχετε υποστήριξη σε σταθερή βάση, εφαρμόζοντας τον χρυσό κανόνα σε αυτές τις περιπτώσεις,
ΑΚΟΥΤΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ.
Μπόνη Ρενάτα,
Ψυχολόγος (MSc.)
ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΕΝΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΜΟΥ
17 Μαΐου 2010, 12:42 |
Πριν επιλέξουμε το θέμα πάνω στο οποίο θα εργαστούμε, εξετάζουμε όλους τους παράγοντες που θα
επηρεάσουν τη δεκτικότητα και αποδοχή των μαθητών. Είναι σημαντικό για παράδειγμα, να γνωρίζουμε αν υπάρχουν μαθητές που βιώνουν συνθήκες διακρίσεων ή τη στέρηση κάποιου δικαιώματός τους.
Η οργάνωση της τάξης, οι σχέσεις μεταξύ των μαθητών, ο τρόπος δουλειάς και όλοι εκείνοι οι παράγοντες που
διαμορφώνουν το άτυπο ή κρυφό πρόγραμμα είναι η πρώτη μας μέριμνα. Πρώτο Βήμα: Οργάνωση της τάξης
Στο Νηπιαγωγείο και στο Δημοτικό
Οργανώνουμε τον τρόπο επικοινωνίας και συνεργασίας μεταξύ των μαθητών, ώστε να υπάρχει κλίμα
σεβασμού
από όλους για όλους.
Τα μικρά παιδιά μπορεί να δυσκολεύονται να χειριστούν και να κατανοήσουν αφηρημένες έννοιες όπως
δικαιώματα,
ελευθερία, δημοκρατία αλλά μαθαίνουν πολύ περισσότερο από την εμπειρία και το πλαίσιο. Οι δραστηριότητες,
το κλίμα, η οργάνωση της τάξης, οι σχέσεις και ο τρόπος επικοινωνίας παίζουν μεγάλο ρόλο στην
ανάπτυξη κουλτούρας σεβασμούτων δικαιωμάτων.
Η διδασκαλία στα ανθρώπινα δικαιώματα στο νηπιαγωγείο και στο δημοτικό στοχεύει περισσότερο στην
ανάπτυξη
στάσεων και δεξιοτήτων, στην υιοθέτηση αξιών και προτύπων σεβασμού και συνεργασίας και λιγότερο σε
γνωστικούς στόχους.
Στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο
Οργανώνουμε τα μέσα επικοινωνίας και συνεργασίας μεταξύ των μαθητών: πρόσβαση στο υλικό, οργάνωση
τακτικών συναντήσεων συνεργασίας- συζήτησης κλπ.
Τα μεγαλύτερα παιδιά χαίρονται να επεξεργάζονται κριτικά και δημιουργικά τις αφηρημένες έννοιες, να
ενημερώνονται
και να οργανώνουν συζητήσεις για κοινωνικά θέματα και να αναπτύσσουν την προσωπική τους κοσμοθεωρία.
Οι εφημερίδες και τα ρεπορτάζ, τα έργα τέχνης από τη λογοτεχνία μέχρι τον κινηματογράφο και το θέατρο,
τα κοινωνικά
γεγονότα που απασχολούν την τοπική αλλά και τη διεθνή κοινότητα, οι συζητήσεις στο διαδίκτυο και οι νέες
τεχνολογίες
αποτελούν σημαντικές πηγές για τη διδασκαλία των δικαιωμάτων.
Η διδασκαλία στα ανθρώπινα δικαιώματα στο γυμνάσιο και στο λύκειο στοχεύει στην ενημέρωση, στην ανάπτυξη
κριτικής σκέψης και στην καλλιέργεια στάσης ευθύνης απέναντι στην εφαρμογή των δικαιωμάτων.
Δεύτερο βήμα: Ανάπτυξη εμπιστοσύνης και σεβασμού
Για όλες τις βαθμίδες
Αρχίζουμε με δραστηριότητες που θα ενισχύσουν το αίσθημα εμπιστοσύνης μεταξύ των μαθητών. Εμπιστοσύνη
στο
ότι ανήκω και μοιράζομαι και εμπιστοσύνη στο ότι σέβονται την προσωπικότητά μου. Αυτά τα δύο συναισθήματα
συνιστούν τη βάση για την κουλτούρα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι καταλυτικός
στην ανάπτυξή τους.
Όταν στην τάξη υπάρχει έστω και ένας μαθητής που αισθάνεται ότι μπορεί να γίνει αντικείμενο κοροϊδίας ή ότι
απομονώνεται από την ομάδα εξαιτίας κάποιας ιδιαιτερότητάς του, όταν φοβάται να πει τη γνώμη του ή να
εκφράσει τα συναισθήματά του, τότε η διδασκαλία στα ανθρώπινα δικαιώματα χάνει το νόημά της. Πριν
ξεκινήσουμε
να επεξεργαστούμε ένα θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων με την τάξη μας, αφιερώνουμε μερικές συναντήσεις στη
διασφάλιση ενός κλίματος εμπιστοσύνης.
Τρίτο βήμα: Η εμπειρία της ανθρώπινης ζεστασιάς
Για όλες τις βαθμίδες
Ο αριθμός των μαθητών στην τάξη, ο όγκος της ύλης, τα καθημερινά μικροπροβλήματα και οι πολλές απαιτήσεις
του κοινωνικού περίγυρου εντατικοποιούν την εργασία και μειώνουν τις ευκαιρίες επικοινωνίας και αμοιβαιότητας
στο σχολείο. Προσπαθώντας να καλύψουν όλες τις απαιτήσεις στο πρόγραμμα της ημέρας, οι εκπαιδευτικοί
συχνά
αυξάνουμε τον χρόνο σχολικής εργασίας εις βάρος της συναισθηματικής έκφρασης και ανάπτυξης.
Χρειάζεται να αφιερώσουμε μια ώρα της εβδομάδας ή του μήνα στην επικοινωνία των προσωπικών ανησυχιών,
στο μοίρασμα προβληματισμών και στην εμψύχωση της ομάδας ώστε να δημιουργηθεί η κατάλληλη βάση για τη
διδασκαλία στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Το περιεχόμενο αυτής της επικοινωνίας μπορεί να καθορίζεται από ένα μέλος της ομάδας κάθε φορά.
Η/Ο εκπαιδευτικός μπορεί να ετοιμάσει ένα θέμα που απασχολεί την ομάδα ή έχει πέσει στην αντίληψή της/ του.
Αν, για παράδειγμα, κάποιος μαθητής είναι πολύ συνεσταλμένος, η/ο εκπαιδευτικός μπορεί να επιλέξει μια
ιστορία,
ένα παραμύθι ή να μιλήσει αόριστα για κάποιο παλιότερο μαθητή και να ζητήσει από τους μαθητές να
προτείνουν
τρόπους ενθάρρυνσής του.
Τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα εκείνες τις αξίες, γνώσεις ή δεξιότητες που έχουν γνωρίσει μέσω μιας έντονης
και
ζεστής επικοινωνίας και μέσω τρυφερών και ασφαλών σχέσεων. Γνώσεις που έχουν συνδεθεί με συναισθήματα
είναι εμπειρίες με βέβαιο αποτέλεσμα.
Τέταρτο βήμα: Η κοινωνική δικαιοσύνη στην τάξη
Για όλες τις βαθμίδες
Τα παιδιά συνήθως θεωρούν δίκαιο η/ο εκπαιδευτικός να κατανέμει το χρόνο απασχόλησής του με ένα μαθητή ή το
χρόνο συμμετοχής του καθενός σε μια δραστηριότητα σε ίσα χρονικά διαστήματα. Επίσης, θεωρούν δίκαιη αντιμετώπιση
την τιμωρία του μαθητή που έχει δημιουργήσει ένα πρόβλημα. Ο/Η εκπαιδευτικός, ωστόσο, μπορεί να χρειάζεται να
αφιερώσει περισσότερο χρόνο σε ένα αδύνατο μαθητή ή μπορεί να αποφασίσει να μην τιμωρήσει έναν άλλο. Αυτές
οι διαφορές πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο συλλογικής επεξεργασίας, είτε με τη μορφή συζήτησης είτε με τη
διαμόρφωση ενός κανονισμού ή άλλες ρυθμίσεις.
Η δημοκρατική λειτουργία στην τάξη εξαρτάται πολύ από τις αντιλήψεις και τις δεξιότητες που έχουν αναπτύξει τα παιδιά
ως προς τη συνεργασία, τη λήψη αποφάσεων, τη συνεδρίαση, την αντιπαράθεση απόψεων, το σεβασμό της άλλης
γνώμης, το σεβασμό των αποφάσεων που λαμβάνει η ομάδα. Χωρίς την εξασφάλιση κοινής αντίληψης ως προς τη
δημοκρατική λειτουργία, το πρόγραμμα ΕΑΔ κινδυνεύει να αναλωθεί σε ανταγωνιστικές τάσεις, αντιπαραθέσεις
και συγκρούσεις μεταξύ των μαθητών.
Πέμπτο βήμα: Οι επιθετικοί προσδιορισμοί
Για όλες τις βαθμίδες με διαφοροποίηση στην επιλογή χαρακτηριστικών
Παίζουμε ένα παιχνίδι όπως το παρακάτω:
Τα παιδιά κάθονται σε κύκλο. Ένα παιδί σηκώνεται στη μέση του κύκλου και κάνει μια ανακοίνωση σε σχέση
με την
εμφάνιση, π.χ.: «Όλοι όσοι φορούν αθλητικά παπούτσια να σηκωθούν». Τότε αυτοί που φορούν αθλητικά
παπούτσια
σηκώνονται από τις θέσεις τους και αλλάζουν μεταξύ τους θέση σε ελάχιστο χρόνο. Μπορεί ο χρόνος να
ορίζεται με το
χτύπημα ενός τύμπανου ή με ένα απόσπασμα από τραγούδι. Αυτός που έκανε την ανακοίνωση πρέπει επίσης
να βρει
να κάτσει κάπου. Όποιος μείνει όρθιος, έρχεται στη μέση του κύκλου και πρέπει να κάνει μια νέα ανακοίνωση.
Όταν τα
παιδιά αρχίσουν να καταλαβαίνουν ότι μπορεί να μοιάζουν αλλά και να διαφέρουν μεταξύ τους με πολλούς
τρόπους,
το παιχνίδι μπορεί να εμβαθύνει σε ανακοινώσεις που αφορούν τα συναισθήματα, όπως «όλοι όσοι είναι
κουρασμένοι
αυτή τη στιγμή να σηκώσουν το χέρι» ή «όσοι είναι χαρούμενοι να χαμογελάσουν στο διπλανό τους». Επειδή
όμως το
παιχνίδι κινδυνεύει να χαλάσει σε αυτό το σημείο, γιατί είναι δύσκολο στα παιδιά να εντοπίσουν τέτοιες ιδιότητες
με μια
ματιά, καλό είναι πρώτα να προηγηθεί μια συζήτηση ώστε να κατανοηθεί με ποιο τρόπο αναγνωρίζονται τέτοιες
ιδιότητες.
Η συζήτηση που θα συνοδεύσει αυτό το παιχνίδι πρέπει να εστιάσει σε ζητήματα σεβασμού της ατομικότητας
όταν
χαρακτηρίζουμε ένα άτομο. Πρέπει επίσης να δοθεί έμφαση στα ζητήματα ευγένειας, προκατάληψης ως προς
κάποια
χαρακτηριστικά και ενοχοποίησης άλλων χαρακτηριστικών. Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να συζητήσουν τα
ζητήματα υποκειμενικής αντίληψης της εμφάνισης και της συναισθηματικής έκφρασης, παρότι η γλώσσα των
συναισθημάτων είναι οικουμενική σε όλους τους πολιτισμούς.
Έκτο βήμα: Αξιοποίηση των καθημερινών προβλημάτων της τάξης
Για όλες τις βαθμίδες
Τα καθημερινά προβλήματα που προκύπτουν στις σχέσεις μεταξύ συμμαθητών και εκπαιδευτικών μπορούν να
ακυρώσουν τα μηνύματα ενός προγράμματος ΕΑΔ και να μειώσουν την αξία του. Δημιουργούν συναισθηματική
ανασφάλεια σε κάποιους, εμποδίζουν την επικοινωνία και το σεβασμό, μετατρέπουν τον εκπαιδευτικό σε μη
δημοκρατικό ηγέτη.
Είναι απαραίτητο να αναπτυχθεί μια ενιαία στρατηγική αντιμετώπισης των παραπτωμάτων και κάθε διαταρακτικής
συμπεριφοράς στη τάξη. Συχνά συμβαίνει να μας πιάσει η αναποδιά μας. Αυτό ισχύει για τους μαθητές αλλά και
για τους εκπαιδευτικούς. Αλλά πάντα υπάρχει μια τεχνική για να διαχειριστούμε τις δύσκολες αυτές στιγμές.
Όταν
την αξιοποιούμε με συνέπεια στην τάξη και για αρκετό διάστημα, αυτή η τεχνική μπορεί να μας γίνει δεύτερη
φύση και
σημαντική δεξιότητα ζωής.
Είναι, λοιπόν, αναγκαίο, οι εκπαιδευτικοί να παραμένουν πάντα ανοιχτοί στη συζήτηση ή ακόμη και στη
σύγκρουση.
Να τονίζουν την άποψη ότι για όλα τα προβλήματα υπάρχει μια λύση. Να βοηθούν τα παιδιά να σκέφτονται ένα
πρόβλημα με την προοπτική ότι θα βρουν τη λύση του. Παρακάτω παρουσιάζεται μια πιο συστηματική
προσέγγιση της
επίλυσης προβλημάτων:
Έβδομο βήμα: Αποφασιστική αντιμετώπιση συμπεριφορών διάκρισης
Για όλες τις βαθμίδες
Όταν η σύγκρουση οφείλεται σε συμπεριφορά διάκρισης εις βάρος κάποιου, δεν είναι εύκολο να βρεθεί λύση.
Τα παιδιά, τόσο ο προσβληθείς όσο και ο προσβάλλων, δεν κατανοούν εύκολα τη διάκριση. Σε αυτήν την περίπτωση,
η δράση που θα αναλάβει ο/η εκπαιδευτικός είναι πολύ σημαντική.
Συνιστάται, ο/η εκπαιδευτικός να επικρίνει τη ρατσιστική συμπεριφορά και να καθιστά σαφές ότι τέτοιες
συμπεριφορές
δεν είναι αποδεκτές.
Πρέπει να παρέχει σαφή υποστήριξη στο παιδί που δέχτηκε τέτοια προσβολή, χωρίς να κριτικάρεται ο θυμός,
ο φόβος ή η σύγχυση που μπορεί να εκφράζει. Αντιμετωπίζει με αυστηρότητα αλλά υποστηρικτική στάση το
παιδί
που εκδήλωσε τη ρατσιστική συμπεριφορά.
Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να βοηθήσουν τα παιδιά που υπήρξαν θύματα ρατσιστικής συμπεριφοράς να
κατανοήσουν
ότι η αρνητική αντιμετώπισή τους λόγω της εμφάνισης, της γλώσσας, της φυλής οφείλεται σε ρατσιστικές στάσεις.
Τέτοια περιστατικά, όταν επιμένουν, πρέπει να συζητηθούν επίσης με τους γονείς, το σύλλογο διδασκόντων
και την
τοπική κοινωνία.
Η παραπάνω μέθοδος μπορεί να εφαρμοστεί σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης καθώς και σε ανάλογες
συνθήκες εκτός σχολικού περιβάλλοντος. Εφαρμόζεται σε όλες τις συμπεριφορές διάκρισης. Όπου είναι δυνατόν,
η εθνική διαφορετικότητα στην τάξη θα πρέπει να είναι συνειδητή, κατανοητή, ακόμη και γιορταστικά αποδεκτή
σε
κάθε ευκαιρία. Πρέπει να θυμόμαστε ότι ο ρατσισμός και ο σεξισμός εμφανίζονται σε πολύ μικρή ηλικία στα
παιδιά
οπότε η μέθοδος αυτή λειτουργεί προληπτικά ως προς τις κοινωνικές της προεκτάσεις.
Θα πρέπει επίσης να υπάρχει μέριμνα ώστε όλη η τάξη να ενθαρρύνεται να φροντίζει κάθε παιδί με αναπηρία.
Αναζητήστε παραδείγματα δραστηριοτήτων όπου τα παιδιά μπορούν να εκφράσουν την ταυτότητά τους.
Νηπιαγωγείο Νέας Σάντας Γράμμα για τους γονείς Αγαπητοί γονείς,
ΨΕΙΡΕΣ Παρακαλούμε τους γονείς να δώσουν προσοχή στις απρόσκλητες φιλενάδες της εποχής. ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ
ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ 2012 - 2013
Εργαζόμαστε με.......α) Τις θεματικές προσεγγίσεις, οι οποίες είναι προγραμματισμένες εμπειρίες
Σας ευχόμαστε καλή σχολική χρονιά και καλό χειμώνα. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε για την
εμπιστοσύνη που μας δείξατε με το να μας εμπιστευτείτε το παιδί σας.
Το παιδί σας φέτος θα φοιτήσει, στο Νηπιαγωγείο. Έφτασε η δική σας σειρά να το περιμένετε με
αγωνία να επιστρέψει από την πρώτη του μέρα στο σχολείο.
Οι ανησυχίες που έχετε είναι εύλογες, όμως θα πρέπει καταρχήν εσείς να συνειδητοποιήσετε και να
αποδεχτείτε τη νέα πραγματικότητα για να μπορέσετε στη συνέχεια να το βοηθήσετε ουσιαστικά και να
μην του προκαλέσετε μεγαλύτερη σύγχυση. Το σημαντικό είναι να του
δείξετε τη στοργή σας αλλά παράλληλα να φανείτε αποφασιστικοί στον ...."αποχαιρετισμό" για να μην
το υποβάλετε σε συναισθηματική πίεση. ΄Άλλωστε μην ξεχνάτε ότι
το σχολείο μας ειδικά εκπαιδευμένα άτομα θ' αναλάβουν το παιδί σας έχοντας πλήρη επίγνωση της
ευθύνης τους.
Πηγαίνοντας το παιδί στο σχολείο έχει καινούριες υποχρεώσεις.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε όλοι ότι στο Νηπιαγωγείο μπαίνουν οι βάσεις για τη μετέπειτα
πορεία και τη σχέση του παιδιού με το σχολείο.
Τέλος μη διστάζετε να επιβραβεύετε το παιδί σας μ' ένα ενθαρρυντικό λόγο, μια ζεστή αγκαλιά,
ένα χαμόγελο για ό,τι καλό και σωστό κάνει, έστω αν δεν είναι τέλειο.
Η ενθάρρυνση και η επιβράβευση είναι δύο πολύ ουσιαστικές τακτικές που πρέπει να υιοθετήσετε
σε μεγαλύτερο βαθμό σ' αυτό το στάδιο της ζωής του παιδιού σας.
Με την ενθάρρυνση κι όχι την κριτική θα το βοηθήσετε αποτελεσματικά στην εξέλιξή του.
Αποφύγετε :
α) Ν’ αγχώνεστε υπερβολικά. Μεταδίδετε τη νευρικότητά σας στο παιδί.
β) Να το φορτώνετε μ' ένα σωρό εξωσχολικές δραστηριότητες.
γ) Να το συγκρίνετε με τ' αδέλφια ή τους συμμαθητές του.
δ) Να του φορέσετε βιαστικά την ετικέτα "τεμπέλη". Πίσω από την απροθυμία του παιδιού σας να
διαβάσει πιθανόν να υπάρχει κάποιο μαθησιακό πρόβλημα.
Τέλος μη ξεχνάτε ότι για οποιοδήποτε πρόβλημα προκύψει, μικρό ή μεγάλο,
οι δάσκαλοι και το Σχολείο, είναι στη διάθεσή σας για να βρεθεί μια λύση από κοινού.
Ευχόμαστε ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ
Από τη Διεύθυνσh
Written by Γεωργία Κολίντζα.
Τα τελευταία χρόνια ο όρος σχολική
ετοιμότητα ακούγεται συχνά, όμως αρκετοί από
εμάς δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς σημαίνει. Αφορά στην είσοδο και τη φοίτηση ενός παιδιού στην Α’ Δημοτικού. Η πρώτη δημοτικού απότελεί τη βάση της σχολικής πορείας ενός μαθητή, επομένως πρέπει να είναι καλή και δυνατή, ώστε να στηρίζει τις τάξεις που θα ακολουθήσουν.
Το μοναδικό επίσημο κριτήριο εισαγωγής των παιδιών, στην πρώτη δημοτικού
είναι η ηλικία.
Το πιο σημαντικό κριτήριο όμως, είναι κατά πόσο το παιδί μπορεί να ανταπεξέλθει με επιτυχία στα μαθήματα και τις σχολικές του υποχρεώσεις, δηλαδή πόσο έτοιμο είναι για το σχολείο . Έτσι λοιπόν, αναφερόμαστε στον όρο Σχολική Ετοιμότητα.
Η διευρεύνηση της Σχολικής Ετοιμότητας πραγματοποιείται από διεπιστημονική
ομάδα που
απαρτίζεται από: λογοθεραπευτή, εργοθεραπευτή, ειδικό παιδαγωγό και ψυχολόγο. Ο κάθε ειδικός χρησιμοποιώντας αξιολογητικές δοκιμασίες εξετάζει το δικό του πεδίο δράσης μελετώντας τις δεξιότητες του παιδιού ώστε να καθοριστεί η σχολική του ετοιμότητα.
Ας δούμε λοιπόν μερικά παραδείγματα δεξιοτήτων υπό μορφή απλών ερωτήσεων:
·
Το παιδί αρθρώνει σωστά όλους τους ήχους
της γλώσσας μας; Αν όχι, ξεχωρίζει
ακουστικά το λάθος του; Είναι σε θέση να μάθει να γράφει το γράμμα που αντιστοιχεί σε αυτόν τον ήχο ή το μπερδεύει και στο γραπτό λόγο;
·
Το παιδί μπορεί να αφηγηθεί μια απλή μικρή
ιστορία; (π.χ.: πως πέρασε την μέρα του)
·
Ανταποκρίνεται σε σύνθετες εντολές; (
π.χ.: σχεδίασε ένα μεγάλο μήλο πάνω στο
κόκκινο τραπέζι)
·
Μπορεί να βρεί λέξεις που αρχίζουν από
έναν ήχο; (π.χ.: βρες λέξεις που αρχίζουν
απο /α/, όπως λέμε αμάξι)
·
Μπορεί να κάνει ακουστικά παιχνίδια με τη
δομή της λέξης; (π.χ.: έχω τη λέξη μαχαίρι,
βγάζω /μα/, ποια νέα λέξη βγαίνει;)
·
Ξεχωρίζει το δεξί με το αριστερό;
·
Γνωρίζει τοπολογικές έννοιες όπως: πάνω,
κάτω, απέναντι, ανάμεσα;
·
Έχει καλή ακουστική και οπτική μνήμη;
·
Πιάνει σωστά το μολύβι; Αν όχι , η λαβή
που χρησιμοποιεί το βοηθάει στο γράψιμο
ή όχι;
·
Γνωρίζει ποσοτικές έννοιες όπως: γεμάτο,
άδειο, περισσότερο, καθόλου, ολόκληρο
κλπ;
·
Έχει καλή συγκέντρωση; (π.χ.: όταν του
ανατίθεται μια δραστηριότητα την
ολοκληρώνει;)
·
Είναι υπερκινητικό; (π..χ.: στριφογυρνάει
σαν σβούρα στην καρέκλα του;)
·
Ακολουθεί όρια και κανόνες;
·
Παίζει με παιδιά της ηλικίας του;
·
Συμμετέχει σε ομαδικές δραστηριότητες και
σχολικές εργασίες στο νηπιαγωγείο;
·
Πως είναι το παιχνίδι του; Με τι παίζει;
Πως παίζει;
·
Ζωγραφίζει; Σχεδιάζει; Χρωματίζει;
·
Χρησιμοποιεί το ψαλίδι;
Όλα τα παραπάνω παραδείγματα είναι απλοποιημένα και δεν αποτελούν από μόνα τους αξιολογητικές δοκιμασίες!
Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι δεξιοτήτες που απαιτούνται για μια
επιτυχημένη πορεία στην Α’ Δημοτικού, δεν αναπτύσσονται με τον ίδιο ρυθμό σε όλα τα παιδιά. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο "γρήγοροι" στην ανάγνωση, τη γραφή, την ορθογραφία όπως δεν είμαστε όλοι το ίδιο "ψηλοί' ή "αδύνατοι". Επομένως, δεν είναι όλα τα παιδιά έτοιμα να πάνε Α' Δημοτικού λίγο πριν ή αφού έχουν συμπληρώσει τα 6 χρόνια.
Πότε πρέπει να κάνουμε τεστ Σχολικής Ετοιμότητας;
Ιδανικά, λίγο πριν την έναρξη του νηπιαγωγείου ή έστω στο πρώτο τρίμηνο
φοίτησης σε
αυτό, είναι το καταλληλότερο διάστημα για την διευρεύνση της σχολικής ετοιμότητας.
Που να απευθυνθούμε για τεστ Σχολικής Ετοιμότητας;
Στα ΚΕΔΔΥ, σε Κέντρα Ψυχικής Υγείας, Ψυχοπαιδαγωγικές Μονάδες και φυσικά σε
Ιδιωτικά Κέντρα.
Πόση ώρα διαρκεί η αξιολόγηση για την Σχολική Ετοιμότητα;
Αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες π.χ.: είναι συνεργάσιμο το παιδί,
είναι
κουρασμένο , τι τεστ θα χρησιμοποιήσει ο θεραπευτής κλπ. Συνήθως επαρκεί μια αξιολογητική συνεδρία διάρκειας μιας ώρας με τον κάθε θεραπευτή. Δηλαδή 4 με 5 ώρες περίπου στο σύνολο τους. Δοκιμασίες που χορηγούνται σε 10 λεπτά ή μισή ώρα δεν είναι αξιολογητικές αλλά έχουν ανιχνευτικό χαρακτήρα. Δηλαδή ανιχνεύουν αν κάτι δεν πάει καλά χωρίς να μπορούν να το προσδιορίσουν.
Αν τα τεστ δείξουν ότι το παιδί δεν είναι έτοιμο τι γίνεται;
Σε περίπτωση έγκαιρου εντοπισμού, το παιδί ξεκινάει θεραπευτικό προγραμμα
για την
ανάπτυξη των αδύναμων δεξιοτήτων ώστε να το βοηθήσουμε να προετοιμαστεί κατάλληλα για τη νέα του σχολική χρόνια. Όμως, αν τα αδύναμα σημεία του παιδιού είναι πάρα πολλά και το χρονικό διάστημα δεν επαρκεί τότε εξετάζεται το ενδεχόμενο της επαναφοίτησης στο νηπιαγωγείο.
Σε αυτή την περίπτωση σημαίνει ότι το παιδί έχει θέματα νοημοσύνης;
Όχι. Η σχολική ετοιμότητα και ο δείκτης νοημοσύνης δεν συνδέονται άμεσα.
Μέσω ποιας διαδικασίας γίνεται η επαναφοίτηση;
Η διαδικασία για την επαναφοιτηση γίνεται μέσω των ΚΕΔΔΥ που δίνει την
επίσημη εντολή
και χορηγεί την αντιστοιχη έγγραφη επίσημη απόφαση.
Για ποιό λόγο να γίνει επαναφοίτηση;
Η επανάληψη του νηπιαγωγείου μας δίνει μεγάλο χρονικό περιθώριο στη
θεραπευτική
παρέμβαση και την προετοιμασία του παιδιού για την επόμενη χρονιά.
Η επαναφοίτηση μπορεί να προκαλέσει ψυχολογικά προβλήματα στο παιδί;
Αν το παιδί λάβει την κατάλληλη ενημέρωση με τον κατάλληλο τρόπο, η
επαναφοίτηση
δεν έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχολογία του. Έντονο ψυχολογικό στρες για το παιδί παρατηρείται όταν φοιτεί στην Α’ Δημοτικού και δεν έχει καλή σχολική ετοιμότητα. Τότε κατανοεί ότι δεν ανταποκρίνεται επαρκώς στις σχολικές του υποχρεώσεις ούτε στις προσδοκίες των γονιών του σχετικά με την σχολική του επίδοση. Αυτό με τη σειρά του μπορεί να οδηγήσει σε σχολική άρνηση, χαμηλή αυτοεκτίμηση, απείθαρχη συμπεριφορά, ψυχοσωματικές εκδηλώσεις και ακόμα σοβαρότερες ψυχολογικές συνέπειες.
Συμπέρασματα
Σύμφωνα με τα παραπάνω γίνεται σαφές, ότι είναι πολύ σημαντικό να ξέρουμε
αν το παιδί
μας είναι έτοιμο να πάει στο Δημοτικό Σχολείο. Η Α' Δημοτικού αποτελεί τον θεμέλιο λίθο της σχολικής πορείας, καθορίζει μια καλή αρχή και αποφέρει επιτυχή αποτελέσματα. Για να έχουμε καλούς μαθητές, πρώτα πρέπει να να έχουμε έτοιμους μαθητές στο να δεχτούν γνώση και αυτό δεν καθορίζεται αποκλειστικά και μόνο από την χρονολογική τους ηλικία.
Πηγή http://www.kindykids.gr
μάθησης, όπου η επιλογή των θεμάτων και ο σχεδιασμός έχουν γίνει από την εκπαιδευτικό. Ταυτόχρονα, όμως η εκπαιδευτικός ακούει προσεκτικά τις ιδέες και τις προτάσεις των παιδιών και μπορεί τελικά να αναπτυχθούν περισσότερες δραστηριότητες από αυτές που είχαν αρχικά προβλεφθεί. Ωστόσο , το ενδιαφέρον των παιδιών για το θέμα που επέλεξε η εκπαιδευτικός μπορεί να μην είναι έντονο οπότε αυτό διακόπτεται. β) Τα σχέδια εργασίας αναδύονται από τα ίδια τα παιδιά, τα οποία μάλιστα συμμετέχουν στο σχεδιασμό της πορείας της έρευνας. Η χρονική διάρκεια των δραστηριοτήτων συνδέεται άμεσα και σε αυτή την περίπτωση με την διατήρηση του ενδιαφέροντος των παιδιών. Η βοήθεια των γονέων και στις δυο αυτές εκπαιδευτικές μεθόδους είναι πολύτιμη, καθώς μπορούν να συγκεντρωθούν μαζί με τα παιδιά πληροφορίες από το internet, σχετικά βιβλία, αντικείμενα κτλ. Επιπλέον, μπορεί κάποιοι γονείς να προσκληθούν στην τάξη, προκειμένου να μιλήσουν για το επάγγελμά τους, όταν αυτό σχετίζεται με κάποιο από το θέματά μας π.χ ταχυδρόμος, κτηνίατρος. Ακόμη, οι γονείς που επιθυμούν και έχουν την δυνατότητα, μπορούν να μας συνοδεύουν στις επισκέψεις, που έχουν προγραμματιστεί και υπάρχουν στην ιστοσελίδα μας.
Μικροί ... μεγάλοι.........
Τα παιδιά σε πρώτη φάση ομαδοποιούνται, ωστόσο, στην πορεία της εκπαιδευτικής διαδικασίας
οι ομάδες
τροποποιούνται με γνώμονα τις ιδιαιτερότητες των παιδιών, για την καλύτερη ανάπτυξη των
δεξιοτήτων τους.
Οι ανομοιογενείς ομάδες – σύμφωνα με την επίσημη γραμμή του Υπουργείου Παιδείας- μπορούν
να έχουν
ευεργετικά αποτελέσματα για την συνολική ανάπτυξη τόσο των μεγαλύτερων όσο και των μικρότερων
παιδιών,
καθώς λειτουργούν συμπληρωματικά και ενισχυτικά.
Όσο αφορά τα μεγαλύτερα παιδιά ενισχύεται η υπευθυνότητά τους καθώς αναλαμβάνουν
υποστηρικτικούς
ρόλους, θεωρώντας τους εαυτούς τους περισσότερο ικανούς. Συγκεκριμένα τα μεγάλα παιδιά,
που δεν
καταφέρουν να διακρίνονται και να αναλαμβάνουν ηγετικούς ρόλους μεταξύ των συνομηλίκων
τους, συχνά
έχουν αυτή την ευκαιρία με τα μικρότερα παιδιά, που τα αντιμετωπίζουν με μεγαλύτερη
αποδοχή και
Τα μικρά παιδιά όταν συνεργάζονται με τα μεγαλύτερα εμπλέκονται σε πιο απαιτητικές δραστηριότητες,
παρά όταν συνεργάζονται με τα παιδιά της ίδιας με αυτά ηλικίας. Έχει, επίσης, καταγραφεί ότι, σε
ορισμένες περιπτώσεις ελλιπούς κοινωνικής ανάπτυξης των μεγάλων παιδιών, η συμμετοχή στις
μεικτές
ομάδες λειτουργεί και θεραπευτικά. Τα παιδιά αυτά που δεν έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους
και συχνά
νιώθουν απομονωμένα και ίσως απορριμμένα από τους συνομηλίκους τους , συμμετέχοντας σε
μια ομάδα με
μικρότερα παιδιά αισθάνονται καλύτερα, αφενός γιατί τα μικρότερα παιδιά έχουν αναπτύξει λιγότερο
τις
κοινωνικές τους δεξιότητες και αφετέρου γιατί τους αντιμετωπίζουν σαν «μεγάλους». Η αποδοχή
αυτή
αυξάνει την εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και αυτή η τόνωση της εμπιστοσύνης επιδρά θετικά
στην αποδοχή
τους από
τους άλλους.
Όσο αφορά το γνωστικό τομέα στα μεγαλύτερα παιδιά δίνεται η ευκαιρία να εμπεδώσουν γνώσεις
που
έχουν κατακτήσει προσπαθώντας, στα πλαίσια της συνεργασίας, να τις διδάξουν στα μικρότερα ενώ
τα
μικρότερα αντιμετωπίζουν συνεχείς προκλήσεις και ενεργοποιούν τη σκέψη τους.
Η θετική αυτή αλληλεπίδραση μπορεί να καλλιεργηθεί και σε συνεργασία με το δημοτικό σχολείο στα
πλαίσια της πραγματοποίησης κοινών δραστηριοτήτων σε τακτά χρονικά διαστήματα. Η συνεργασία
αυτή
πραγματοποιείται στο σχολείο μας και περιλαμβάνει ανάγνωση παραμυθιών
από τα μεγαλύτερα στα μικρότερα, από κοινού διαμόρφωση αφισών (γιορτή του βιβλίου),από κοινού
πραγματοποίηση σχεδιών εργασίας κ.α
Τα παιδιά παίζουν...και μαθαίνουνΓΛΩΣΣΑ Ενισχύονται και καλλιεργούνται τα εξής: Επιπλέον: ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗ Περιλαμβάνει τα προγράμματα ανάπτυξης δραστηριοτήτων σχετικών με τα εικαστικά όπου τα παιδιά : Το θέατρο όπου το παιδί με την κίνηση ,τη φωνή, το λόγο και τα υλικά εκφράζει μόνο του ή σε συνεργασία με άλλους εμπειρίες, ιδέες και συναισθήματα. Τη φυσική αγωγή όπου οι δραστηριότητες στοχεύουν στην ολική κινητικότητα του παιδιού που προάγουν τη σωματική, κοινωνική ,συναισθηματική και πνευματική ανάπτυξη του παιδιού. Τη μουσική η οποία στοχεύει στην καλλιέργεια της αισθητικής ικανότητας και ευαισθησίας, στην κατανόηση και απόλαυση της μουσικής και στην απελευθέρωση της δημιουργικής ικανότητας των παιδιών.
Είναι περίοδος έξαρσης. Να θυμάστε οι ψείρες δεν είναι ντροπή, στα καθαρά κεφάλια συνηθίζουν
να πηγαίνουν.
ΕΓΓΡΑΦΕΣ 1-15 ΙΟΥΝΙΟΥ (08:00-8:30 και 12:20-12:50)
δικαιολογητικά
1.ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΓΕΝΝΗΣΗΣ
2. ΒΙΒΛΙΑΡΙΟ ΥΓΕΙΑΣ
3.ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΟΔΟΝΤΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΞΕΤΑΣΗΣ
4. ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΟΦΘΑΛΜΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΞΕΤΑΣΗΣ
5. ΑΤΟΜΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΥΓΕΙΑΣ (από το νηπιαγωγείο) ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΑΠΟ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟ
6.ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΔΕΗ Ή ΟΤΕ.
7. ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΔΗΛΩΣΗ (απο το νηπιαγωγείο)
8.ΑΙΤΗΣΗ ΕΓΓΡΑΦΗΣ (από το νηπιαγωγείο)
9. 4 ΜΙΚΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΥΠΟΥ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ
|
για τους Γονείς
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου